LJÓTR

a. ugly (Þ. var manna ljótastr); fátt mun ljótt á Baldri, on Balder there are few blemishes.

* * *

adj., ljótari, ljótastr, [cp. Dan. lyde], ugly, hideous, misshapen, of the body; Þórarinn var allra manna ljótastr, hann hafði hendr miklar ok ljótar … þat er manns fótr, sá er ek hygg, at engi skal hér í kaupstaðnum ljótari vera … at eigi muni fást jafnljótr fótr … ok er þessi því ljótari, at hér er ef en mesta táin, Ó. H. 74, 75; Grímr var svartr maðr ok ljótr, Eg. 3; en fleiri vóru Mýramenn manna ljótastir, 771; at hann mundi verða ljótr ok líkr feðr sínum, svartr á húrs-lit, 147, 459 (the verse); mikill vexti ok ljótr, Fms. vi. 200; þat ætla ek at eigi fæðisk upp ljótari maðr en þú ert, 207; ljótari ok leiðiligri, ii. 137; þenna kýs ek, fátt mun ljótt á Baldri, Edda 46; hann var mikill maðr ok sterkr, ljótr ok hljóðlyndr, Eb. 42.

II. metaph. bad, sore, hideous; et ljóta líf, Ls. 4; sé þar ljótan harm, faðir, what a shame! Edda 58; ljótar syndir, Bs. 1. 319; ljótr í siðferði, Mar.; ljótastar sakir, rán ok stuldir, Sks. 664.

III. in pr. names, Ljótr, Ljót-ólfr; of women, Ljót, Ljótunn, Landn.; and as the latter part, Arn-ljótr, Þór-ljótr, id., Fb. iii.